Felieton wikarego na 19 maja 2019 roku
Data publikacji: 2019-05-18, Data modyfikacji: 2019-05-20
„Oto czynię wszystko nowe” (Ap 21, 5a)
Jesteśmy świadkami nie tylko mocnej pogody, która nas zaskakuje, ponieważ nikt nie spodziewał się tak zimnego miesiąca -maja, ale i ostrej walki, która toczy się w naszej Ojczyźnie. Niby inicjatorzy mają za zadanie zdemaskować ukrywaną od wielu lat prawdę, a w rzeczywistości „wylewają dziecko z kąpielą”- tzn. podejmują ukazanie zła, które rzeczywiście było ukrywane – co jest karygodne, a równocześnie przyczyniają się do jednostronnej i całkowicie krzywdzącej oceny szerokiej wspólnoty współczesnych pasterzy – jako zdrajców i przestępców.
Zadajmy sobie pytanie: czy to przypadkowo, że akurat w Tygodniu Modlitw o Powołania do Służby Bożej w Kościele? Chyba nie przypadkowo, to ewidentnie działanie celowe i zmasowane. Może ktoś z Was teraz powie: „O już rozpoczyna Ksiądz apologetyczną retorykę?” Odpowiem tak: Ani to apologetyka, ani jakaś walka – mówiąc szczerze – miałem ochotę te wydarzenia całkowicie przemilczeć, ale byłoby to totalnie nieodpowiedzialne podejście, gdyż zawsze odnoszę się do bieżących spraw, które przychodzi nam przeżywać. Jak zazwyczaj; chcę „włożyć palec w mrowisko”, aby pobudzić do samodzielnego i selektywnego myślenia, bo tylko taka postawa uchroni nas przed ferowaniem ostatecznych i błędnych wyroków. Podobnie jak było w kwietniu, kiedy to wielu z nas, nawet i ja; ocenialiśmy zbuntowanych pracowników oświaty, czego nam robić nie wolno – bo tylko Bóg jest Sędzią Sprawiedliwym i tylko On dokonuje końcowych podsumowań, tak i teraz warto dyskutować, dzielić się, wskazywać rozwiązania, aby ukazać tą nową drogę prawdy i życia w nadziei, że ten „Armagedon” – doprowadzi nas wszystkich do oczyszczenia oraz walki o budowanie nowego człowieka w oparciu o przykazie miłości. Słyszymy o nim w dzisiejszej Ewangelii: „Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli się będziecie wzajemnie miłowali”.
Sami wiemy, że życie prawdziwą miłością jest nieustannym wędrowaniem na górę, odzieraniem z egoizmu i życiem dla innych. W pierwszym czytaniu z Dziejów Apostolskich słyszymy, jak Bóg działa przez ludzi, dokładnie przez Pawła i Barnabę i otwiera „poganom podwoje wiary”. Wiary – będącej nie tylko zewnętrzną przykrywką obrzędów i splendoru, ale wiary – jako osobistego zjednoczenia z Bogiem i kroczenia w Jego imię pośród braci i sióstr, gdzie żyjemy i pracujemy.
Kolejne słowa nadziei znajdujemy w Apokalipsie św. Jana Apostoła, gdzie słyszymy o tym, że: „(…) a On będzie „Bogiem z nimi”. I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły. I rzekł siedzący na tronie: „ Oto czynię wszystko nowe”.
Nasze zadanie to trwać na „posterunku” czuwania przy Bogu i w służbie wspólnot. Jak będziemy mieli czas dla Najwyższego, to i On nas poprowadzi – tej nadziei życzę nam wszystkim – Bóg jest Dobry i wie czego nam potrzeba.
Artykuł Felieton wikarego na 19 maja 2019 roku pochodzi z serwisu Diecezja Rzeszowska.
Pełna treść wiadomości na: diecezja.rzeszow.pl/?p=51083
diecezja.rzeszow.pl, Źródło artykułu: diecezja.rzeszow.pl