Miejski portal informacyjny:
Rzeszów, Dynów, Błażowa, Boguchwała, Chmielnik

Najpotężniejszy? 25 lipca wspominamy św. Krzysztofa. Pamiętamy o nim szczególnie gdy myślimy o samochodach, podróżach itd. i faktycznie jest patronem osób podróżujących. Modlimy się do niego prosząc o pewną rękę w prowadzeniu pojazdów ale także o ustrzeżenie od niebezpieczeństw podczas różnych podróży. Święty Krzysztof jak głosi legenda przeniósł na swoich barkach na druga stronę rzeki samego Boga. Jego imię oznacza „niosący Chrystusa”. Krzysztof chciał służyć najsilniejszemu władcy. Służył królowi krainy jednak przekonał się, że władca boi się szatana, zaciekawiony zaczął więc służyć szatanowi, ale pewnego dnia przekonał się, że szatan boi się imienia Jezus. Zaczął więc służyć Chrystusowi. Postanowił więc zamieszkać nad Jordanem, by przeprowadzać na drugi brzeg pielgrzymów zmierzających do Ziemi Świętej. Pewnej nocy usłyszał głos dziecka proszącego o przeniesienie go na drugi brzeg. Gdy Krzysztof wziął dziecko na ramiona poczuł ogromny ciężar, a pytając kim jest, usłyszał: Jam jest Jezus, twój Zbawiciel. Dźwigając Mnie, dźwigasz cały świat. Na podstawie tej legendy stworzono liczne rzeźby i malowidła św. Krzysztofa. Święty Krzysztof to ciekawa postać. Nie chciał półśrodków, chciał służyć najpotężniejszemu. Takiej postawy powinniśmy się uczyć od naszego patrona. Nikt nie jest tak silny i wielki jak Chrystus. Jeśli chcemy komuś służyć to tylko Jemu. Wszystko inne będzie podobnie jak my sługami, bo Bóg jest tylko jeden bez względu na to jak my postrzegamy wiarę. Jest jeden prawdziwy Bóg. Krzysztof poznawszy Chrystusa całkowicie do Niego przylgnął i prawdziwie Mu służył, tak jak potrafił. Ponieważ był dużego wzrostu służył przenosząc ludzi przez wodę. To także dla nas nauka, by służyć prostymi gestami i tym co dostaliśmy od Boga. Wspomnienie św. Krzysztofa może wzbudzić w nas pytanie o naszą służbę i dary jakie posiadamy, a przede wszystkim pytanie o to gdzie w naszym życiu znajduje się Jezus. Czy faktycznie Mu służymy? Czy nie mamy innych, cudzych bogów? Święty Krzysztof patronuje także kierowcą. Może warto dziś zapytać samych siebie o nasze zachowanie na drodze? Czy jestem jak ten wspominany patron, niosę pomoc czy przeciwnie strach? Czy zachowuje przepisy ruchu drogowego, zwracam uwagę na pieszych i innych użytkowników drogi? Święty Krzysztof pokazuje nam jak być dobrym dla innych, zwracać na nich uwagę, nie być obojętnym. Pamiętajmy, że jesteśmy sobie potrzebni na drodze do nieba. W średniowieczu św. Krzysztof był zaliczany do grona 14 “Wspomożycieli”, czyli do szczególnych patronów. Opiekował się podróżnymi, pielgrzymami, przewodnikami, flisakami, marynarzami. Uważany jest za patrona kierowców, ruchu i komunikacji, woźniców, żeglarzy, biegaczy, jest opiekunem dróg górskich, patron górników, stolarzy, cieśli, kapeluszników, farbiarzy, introligatorów, poszukiwaczy skarbów, sprzedawców owoców, ogrodników, opiekunem twierdz i fortec, patronem dzieci. Jest wzywany w przypadku niespodziewanej śmierci, zarazy i dżumy, zagrożenia od ognia i wody, suszy, niepogody i gradu, w przypadku chorób oczu, bólu zębów i ran. Jest też patronem Wilna, a jego wizerunek znajduje się w herbie tego miasta. Modlitwa do św. Krzysztofa:O Panie, daj mi pewną rękę, dobre oko, doskonałą uwagę, bym nie pozostawił za sobą płaczącego człowieka. Ty jesteś Dawcą Życia – proszę Cię przeto, spraw bym nie stał się przyczyną śmierci tych, którym Ty dałeś życie. Zachowaj, o Panie, wszystkich którzy będą mi towarzyszyć od jakichkolwiek nieszczęść i wypadków. Naucz mnie, bym kierował pojazdem dla dobra drugich i umiał opanować pokusę przekraczania granicy bezpieczeństwa szybkości. Spraw, aby piękno tego świata, który stworzyłeś, wraz z radością Twej łaski, mogły mi towarzyszyć na wszystkich drogach moich. Amen. foto: brewiarz.pl Magdalena Maraj Artykuł Jadąc przez życie pochodzi z serwisu Diecezja Rzeszowska.

Pełna treść wiadomości na: diecezja.rzeszow.pl/?p=44732