Miejski portal informacyjny:
Rzeszów, Dynów, Błażowa, Boguchwała, Chmielnik

Nowy rok przynosi zawsze nowe nadzieje. Zamykamy pewien okres w życiu, rozpoczynamy inny. Pewien mądry kapłan powiedział mi kiedyś, że każda rocznica czy święto to dobry czas nie tylko do radości, ale także do rachunku sumienia. Może warto dziś pochylić się nad tymi słowami i zastanowić się nad minionym czasem. Nie chodzi o to, by usiąść przy kartce papieru i zacząć wyliczyć wszystkie zyski i straty. Nie w tym rzecz. Warto może zapytać o najszczęśliwszą chwilę tego roku. Co udało nam się zrealizować, jakie spełnić marzenie. Może drobne, małe, z pozoru niepozorne ale coś do dało nam radość. Może dla innych było to coś błahego, ale dla nas było przyczyną radości. Czasem zatrzymujemy się w życiu nad tym co nam nie wyszło, nad porażkami. One mogą bardzo zniechęcić człowieka. Niestety nasze życie jest tak skonstruowane, że nie obejdziemy się bez porażek. Nie unikniemy ich. Ważne jest jednak, by one nie brały góry nad naszym życiem. Każde niepowodzenie czegoś uczy – to pewne. Jednak nasze sukcesy są nie mniej ważne. Często gdy uda nam się zrobić choćby małą, ale ważną rzecz sami sobie udowadniamy, że jest to możliwe. Że potrafimy wychodzić także poza nasze granice. Kończymy 2018 rok. Rok pełen różnych wydarzeń. Radosnych i smutnych, tych społecznych i tych prywatnych. Faktem jest jednak, że przeżyliśmy kolejny rok. Prawdą jest także, że mogliśmy się dziś nie obudzić. Nikt nie zagwarantował nam rok temu, że dziś będziemy mogli cieszyć się nowy czasem. Każdy dzień jest darem. Mimo, że tak ciężko nam to zauważyć. Ostatnio usłyszałam bardzo cenne słowa Wdzięczność jest egzorcyzmem, pomaga nam wyjść z goryczy codzienności. Często nie zwracamy uwagi na to, żeby być wdzięcznym. Na zwykłe „dziękuje” ale także na taką wewnętrzną wdzięczność. Wobec Boga za nowy dzień, za obudzenie się, za zdrowie, rodzinę… każdy za coś innego. Ale i wdzięczność ludziom, podobnie za różne rzeczy. Że znoszą nasze humory, że się do nas czasem uśmiechną, że pamiętają, za pomoc a czasem i za o wiele większe rzeczy. Każdy wie w sercu co i od kogo otrzymał. Nowy rok przynosi nowe nadzieje. Robimy wiele planów, liczymy wydatki. Czasem powtarzamy sobie, że ten rok na pewno będzie lepszy, że zdarzy się coś dobrego. I dobrze. Nie zapominajmy także w nowym roku do wszystkiego co się dzieje, ale też do naszych planów i marzeń zapraszać Pana Boga. On jest Panem czasu, On dał nam życie, dał nam ten dzisiejszy dzień. U progu nowego roku trzeba nam zawierzyć go Bogu, ufając, że On wie co dla nas jest najlepsze. Umieć dziękować, umieć wielbić Pana za wszystko, co dla nas czyni, jakże jest to ważne! Możemy zatem zadać sobie pytanie: czy umiemy powiedzieć: dziękuję? Jak często mówimy dziękuję w rodzinie, we wspólnocie, w Kościele? Ile razy dziękujemy tym, którzy nam pomagają, którzy są blisko nas, którzy towarzyszą nam w życiu? Często wszystko bierzemy za oczywiste! Dzieje się tak również w relacji z Bogiem. Łatwo jest pójść do Pana z prośbą o coś, ale wrócić by Mu podziękować… Dlatego Jezus mocno podkreśla brak dziewięciu niewdzięcznych trędowatych: «Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec? – Papież Franciszek Nowy rok to dobry czas na rachunek sumienia. Spojrzyjmy dziś na to co się wydarzyło, co już za nami. Spróbujmy popatrzeć na ten czas w sposób pozytywny. Poszukajmy w nim dobra, spróbujmy się nimi ucieszyć raz jeszcze, a ponad wszystko podziękować za niego Bogu. Magdalena Maraj Artykuł Jaki był ten rok? pochodzi z serwisu Diecezja Rzeszowska.

Pełna treść wiadomości na: diecezja.rzeszow.pl/?p=48129