Miejski portal informacyjny:
Rzeszów, Dynów, Błażowa, Boguchwała, Chmielnik

Zastanawiałem się, co napisać o duchowym bogactwie Wielkiego Tygodnia. Z głębi duszy, potrzeby serca, wewnętrznej inspiracji… Okazało się, że nie potrafię… Sięgam więc do „Kamertonu” nr 2(9)1992, gdzie w Zamyśleniach znajduję bliski mi tekst nieżyjącego już O. Cherubina Pająka OFM pt. „Triduum Paschalne”. Dzielę się nim, jak chlebem… I jeszcze jedna refleksja, nasuwająca się z nieodpartym uporem – jakże aktualny to ciągle tekst, w wielu wymiarach – religijnym, osobistym, społecznym, tłumaczącym wiele z otaczającej nas rzeczywistości. Posłuchajmy bliskiego memu sercu i wielu, którzy Go pamiętają, O. Cherubina z rzeszowskiego bernardyńskiego klasztoru. Andrzej Szypuła Jest znamienne, że Kościół nie obwarował sankcją prawną uczestnictwa w obrzędach liturgicznych Triduum Paschalnego, Wielkiego Czwartku, Piątku i Soboty. Tak, jakby przykazanie „pamiętaj, abyś dzień święty święcił”, które nakłada obowiązek uczestnictwa we Mszy św. w niedziele i święta obowiązkowe nie rozciągało się na tak ważne ceremonie liturgiczne. Bogactwo dni Wielkiego Tygodnia jest bardzo wielkie. W Wielki Czwartek Chrystus i Kościół zaprasza nas do Wieczernika i do Getsemani. W Wieczerniku Chrystus sprawuje Wieczerzę pożegnalną. Daje nam w testamencie przykazanie, abyśmy się wzajemnie miłowali i daje poglądową lekcję miłości służebnej w symbolicznym umyciu nóg apostołom. Daje dar z Samego Siebie ustanawiając Najświętszy Sakrament. Wyklucza ze wspólnoty czlowieka, który zdradza. Chrystus w ten dzień chce nam pokazać, jak wygląda aresztowanie człowieka sprawiedliwego (w nocy, wyrwanie z grona przyjaciół, zdrada, pocałunek ucznia). Boski Mistrz pokazuje, jak wygląda rozprawa sądowa wymierzona przeciw sprawiedliwemu, fabrykowanie obciążających dowodów, zdobywanie fałszywych świadków za pieniądze, fałsz i podstęp. Krwawy pot w Getsemani i słowa: „Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode mnie ten kielich. Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie” (Łk 22,43) mówią, co znaczy być posłusznym Bogu. Jak wygląda noc człowieka aresztowanego, co oznacza sadyzm oprawcy. Wielki Piątek ukazuje, jak brzmi niesprawiedliwy wyrok skazujący na śmierć. Jak zachowują się sędziowie wydający wyrok niesprawiedliwy – umywanie rąk, wykręty, usprawiedliwianie siebie, zwalanie winy na innych. Sytuacja, w jakiej znalazł się Chrystus ukazuje los więźnia, którego odziera się z godności. Modlitwa za nieprzyjaciół: „Boże, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią” (23,24). Triduum Sacrum ukazuje nam, jak wygląda solidarność w strachu. Uciekają uczniowie, a Piotr (Opoka) łamie się i zapiera Mistrza przed służącą. Widzimy przykłady solidarnej odwagi. Wykazuje ją Nikodem i Józef z Arymatei. Wydarzenia Wielkiej Soboty udowodnią między innymi, że wątpliwe jest zwycięstwo odniesione siłą. Nie można opieczętować prawdy. Sprawiedliwy wychodzi z grobu. Widzimy lęk prześladowców. Pieniądze zamykają usta, ale na chwilę. Błogosławione Emaus – potrzeba było, aby sprawiedliwy niesprawiedliwie cierpiał. Każde cierpienie człowieka sprawiedliwego ma sens. To są tylko niektóre prawdy ukazane przez Święte Triduum Paschalne. Czy potrzeba nakazu prawnego, aby w nich uczestniczyć? Człowiek odrobinę wrażliwy wie, że często sam znajduje się w podobnych sytuacjach a Chrystus podsuwa sposób zachowań. Wie również i to, że często przez swoje postępowanie innym gotuje taki los, jaki ludzie zgotowali Synowi Bożemu. Święte Triduum Paschalne jest okazją do głębokiej refleksji nad człowieczym losem. śp. o. Cherubin Pająk OFM Artykuł Święte Triduum Paschalne pochodzi z serwisu Diecezja Rzeszowska.

Pełna treść wiadomości na: diecezja.rzeszow.pl/?p=50243