Belka
Sobota, 21 Września 2024   imieniny: Hipolit, Mateusz, Daria
Rejestracja Witaj: Gościu, Zaloguj się
 
Belka
 
 

Wiara, która ratuje. Boże Ciało w Rzeszowie

Data publikacji: 2019-06-20, Data modyfikacji: 2019-06-22
A A AWydrukDrukuj  
 
„Wasza wiara nas buduje, nas powołuje, wzmacnia, a czasem wręcz ratuje” – mówił bp Jan Wątroba podczas Mszy Świętej na placu Farnym w Rzeszowie w Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Po Mszy Świętej kilka tysięcy osób przeszło w procesji eucharystycznej ulicami śródmieścia. 20 czerwca 2019 r., w Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, o godz. 9.00 na scenie przed kościołem farnym w Rzeszowie rozpoczęła się Msza Święta, której przewodniczył bp Jan Wątroba. W koncelebrze uczestniczyli m.in.: bp Kazimierz Górny oraz jedenastu neoprezbiterów, którzy przyjęli święcenia kapłańskie 15 czerwca br. Na Mszy Świętej były obecne władze państwowe i samorządowe, służby mundurowe, nauczyciele i uczniowie, liczne poczty sztandarowe, stowarzyszenia, bractwa i organizacje. W homilii bp Jan Wątroba mówił o święcie człowieczeństwa Jezusa Chrystusa. „Obchodzimy nie tylko uroczystość ciała Bożego, ale też ciała ludzkiego; ukrzyżowanego i uwielbionego ciała Jezusa Chrystusa, który jest obecny w Najświętszym Sakramencie. Niosąc w procesji Boże ciało uwielbiamy pełnię bóstwa i człowieczeństwa, które objawiły się w Jezusie Chrystusie, prawdziwym Bogu i prawdziwym człowieku. (…) Dzisiejsza uroczystość jest zatem świętem autentycznego człowieczeństwa, którym nie pogardził sam Bóg. Potrzebował ciała, aby nas zbawić” – mówił hierarcha. Kaznodzieja zauważył, że jako Kościół mamy w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej szczególną okazję do świętowania. „To święto całego Kościoła. Święty Paweł w listach napisze, że Kościół jest mistycznym ciałem Chrystusem, innym niż fizyczne czy eucharystyczne. Jako Kościół jesteśmy członkami tego mistycznego, żywego organizmu, i to także od nas, od naszej duchowej kondycji, zależy kondycja, kształt, piękno, misja, świadectwo mistycznego ciała Chrystusa” – przekonywał duchowny. Biskup przywołał postać żyjącej na przełomie 12 i 13 wieku św. Julianny z Cornillon, która jako augustianka pracowała z trędowatymi. Święta miała szereg wizji, w tym wizję związaną z ustanowieniem święta ku czci Najświętszego Sakramentu. Jej zabiegi doprowadziły do ustanowienia Uroczystości Najświętszego Ciała Chrystusa. „Dzisiejsza uroczystość rodzi zdumienie nad przedziwną Bożą ekonomią, nad przedziwnym Bożym programem. Myśl o uroczystości Bożego Ciała zrodziła się nie w myślach tych, którzy trzymają ciało Chrystusa pod postacią chleba w swoich dłoniach przy ołtarzu, ale w myślach tej, która dotykała ciała Chrystusa, pielęgnując je w trędowatych. «Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili» Mt 25,40. To jest także tajemnica Bożej obecności i miłości” – podkreślił kaznodzieja. Wiele miejsca bp Wątroba poświęcił kapłaństwu jako pośrednictwu między Bogiem a ludźmi i pokorze. „Bycie pośrednikiem, bycie szafarzem wymaga pokory, i to po obu stronach ołtarza. (…) W różnych czasach wraca pytanie, czy potrzebny jest mi pośrednik. Czy potrzebne mi są kapłańskie ręce? A jeśli te ręce nie są wystarczająco czyste? Potrzeba pokory po obu stronach ołtarza. A ile ma jej Jezus. «Uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem» (Mt 11,29). Niezwykła jest pokora Jezusa, który wydaje się ustom nie zawsze godnym i rękom nie do końca czystym; który pozwala nawet na profanacje. Ile pokory Boga człowieka?” – mówił biskup. Kaznodzieja zachęcał księży, aby sprawowanie sakramentów łączyli z przekazem wiary. „Żeby wasze pośrednictwo nie było przeszkodą, ale otwierało na tajemnicę, łaskę i miłosierdzie, nie może być jedynie podawaniem chleba, ale musi być prawdziwym przekazem wiary. Podać komuś Eucharystię znaczy także prowadzić go do wiary w Eucharystię. Samemu wierzyć, by potem wtajemniczyć drugiego. Podać Eucharystię to znaczy także dzisiaj uświadomić człowiekowi, który braku Boga często nie przeżywa jako braku, uświadomić naturę jego głodu. Czy właśnie nie po to wychodzimy dzisiaj na ulice, by publicznie wyznać, wykrzyczeć, wyśpiewać: «Jest chleb, nie musicie być dłużej głodni!»” – zachęcał hierarcha. Kaznodzieja podziękował też wiernym za ich świadectwo wiary. „W imieniu wszystkich kapłanów naszej diecezji dziękuję za waszą wiarę w Eucharystię, za wiarę z jaką ją przyjmujecie z naszych rąk, za ten ogromny pietyzm, za kolejki przy konfesjonałach, aby nie przyjmować Eucharystii niegodnie. Za najwyższy szacunek dla świętej obecności Jezusa Chrystusa pod postacią chleba i wina. Wasza wiara nas buduje, nas powołuje, wzmacnia, a czasem wręcz ratuje. Podawanie Eucharystii odbywa się w jedną stronę ale przekaz wiary już w obydwie. Dzielmy się wiarą jak chlebem” – zakończył kaznodzieja. Po Mszy Świętej wyruszyła procesja eucharystyczna. Najświętszy Sakrament nieśli na zmianę księża neoprezbiterzy. Pierwszy ołtarz zbudowano przy kościele św. Krzyża na ul. 3 Maja. Ołtarz przygotowała parafia św. Krzyża, Caritas Diecezji Rzeszowskiej oraz rzemieślnicy. Na wystrój ołtarza składał się krzyż misyjny stojący przed kościołem oraz duża plansza z postacią modlącego się Jana Pawła II, kontury granic Polski wypełnione biało czerwonymi barwami z wizerunkiem Matki Bożej Częstochowskiej i napis: „Pod krzyżem z Maryją jest Polska”. Tradycyjnie rzemieślnicy ozdobili ołtarz bochenkami chlebów. Po modlitwie młodzież z Szkolnych Kół Caritas zabrała część chlebów znajdujących się przy ołtarzu i dalej niosła w procesji. Ołtarz przy ul. L. Lisa-Kuli, obok skweru ks. Walentego Bala, przygotowali żołnierze i policjanci. Na tle licznych fotografii przedstawiających działania wojska i policji na przestrzeni stu lat umieszczone dwa emblematy: nawiązujący do setnej rocznicy powołania biskupstwa polowego w Polsce i drugi – do setnej rocznicy powstania policji. Trzeci ołtarz zbudowano przed Rondem Pakosława, tuż obok budynku byłych Rzeszowskich Zakładów Graficznych. Ołtarz przygotowała Państwowa i Ochotnicza Straż Pożarna oraz Służba Więzienna. Tłem ołtarza był duży czerwony krzyż i kilkanaście fotografii przedstawiających strażaków w różnych sytuacjach, głównie bojowych. Na planszy widniał napis „Bogu na chwałę, ludziom na ratunek”. Ostatni ołtarz przygotowali wierni i duszpasterze z parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przy Sanktuarium Matki Bożej Rzeszowskiej. W jego centrum była figura Pani Rzeszowa. Na zakończenie procesji, po śpiewie „Ciebie Boga wysławiamy”, bp Jan Wątroba podziękował wszystkim zebranym za wspólną modlitwę, uwielbienie Pana Boga i publiczne świadectwo wiary. Pobłogosławił też chleby, którymi zebrani podzieli się ze sobą. Jan Budziaszek zaprosił zebranych na wieczorny koncert „Jednego Serca Jednego Ducha”, a ks. Piotr Gnat, dyrektor Szkoły Nowej Ewangelizacji w Rzeszowie, do udziału w Finale Festiwalu Wiary. Do zaproszeń dołączył się biskup rzeszowski zachęcając także do udziału w Dniu Świętości Małżeństw i Rodzin oraz w Marszu dla Życia i Rodziny, które odbędą się 23 czerwca. (tn) Zdjęcia: tn Artykuł Wiara, która ratuje. Boże Ciało w Rzeszowie pochodzi z serwisu Diecezja Rzeszowska.

Pełna treść wiadomości na: diecezja.rzeszow.pl/?p=51869
diecezja.rzeszow.pl, Źródło artykułu: diecezja.rzeszow.pl
 
Komentarze
Brak komentarzy, Twój może być pierwszy!
Autor:
Kod z obrazka:
Puste pole z komentarzem
Puste pole z podpisem
Wyszukaj
 
Kreska
Dodaj artykuł
 




Brak sond
 
Newsletter
Bądź na bieżąco z nadchodzącymi imprezami. Zapisz się na bezpłatny newsletter.
 
 
rzeszowski

Powiat rzeszowski - powiat, którego siedzibą jest Rzeszów, mimo że sam do niego nie należy. Powiat utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej, znajdujące się w województwie podkarpackim. Należy do niego gminy: Dynów (gmina miejska), Błażowa, Boguchwała, Głogów Małopolski, Sokołów Małopolski, Tyczyn, Chmielnik, Dynów (gmina wiejska), Hyżne, Kamień, Krasne, Lubenia, Świlcza, Trzebownisko.

Raj dla miłośników bliskich spotkań z naturą. Jedną trzecią ziem powiatu zajmują obszary chronione. Malownicze widoki i nieskażone środowisko naturalne przyciągają turystów jak magnes. Idealne miejsce na spacery w cichy i spokoju. Zabytkowe pałace, dwory, kościoły i przydrożne kapliczki świadczą o bogatej historii tego regionu. Szczególną uwagę warto zwrócić na zabudowę rynków miast należących do powiatu.    

 

Zgłoś uwagi - uzupełnij wszystkie pola